Ο Ευάγγελος Κοροβάγκος γεννήθηκε στο Λιτόχωρο στο α’ μισό του 18ου αιώνα. Πρώτη γραπτή αναφορά σχετική για τον ίδιο έχουμε στο έργο του Ι. Δρακιώτη “Κώνωψ Ολύμπου….” που εκδόθηκε το 1870, αναφέρεται όμως στο Λιτόχωρο και για τις προηγούμενες δεκαετίες.

Στη σχετική αναφορά γίνεται λόγος για τον Ευάγγελο Κοροβάγκο “….νέον ευπαίδετον και ευάγωγον, διακρινόμενον επί τιμιότητι, ηθικότητι και ευθυκρισία και ευσυνειδησία. Δεν δύναται όμως να λάβει μέρος εις τα της κωμοπόλεως, ένεκα της Ελληνικής υπηκοότητος ήν φέρει”.

Το 1878 είναι ο Πρόεδρος της Επαναστατικής Κυβέρνησης του Ολύμπου, η οποία μπορεί εντέλει να απέτυχε στρατιωτικά, πέτυχε όμως διπλωματικά την αναθεώρηση της Συνθήκης του Αγίου Στεφάνου, προς το συμφέρον του Ελληνικού  πληθυσμού της Μακεδονίας.

Μετά το άδοξο τέλος της Επανάστασης τον βρίσκουμε να υπογράφει την συνθηκολόγηση στο Λουτρό και κατόπιν μεταβαίνει στον Πειραιά, όπου η Μακεδονική επιτροπή τον υποδέχεται με τιμές, μαζί με τον επίσκοπο Κίτρους Νικόλαο.

Το 1884 προτείνεται στο Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, η Σύσταση Προξενικού Πρακτορείου στην Κατερίνη και κρίνεται ο Ευάγγελος Κοροβάγκος ως ο πλέον κατάλληλος να το διευθύνει. Το Προξενικό Πρακτορείο ιδρύεται όντως το 1885, αλλά διορίζεται άλλος προξενικός πράκτορας, διότι η Οθωμανική Κυβέρνηση αρνείται το διορισμό του Κοροβάγκου, εξαιτίας του ενεργού ρόλου του κατά την Επανάσταση του 1878 στην περιοχή.  Η Υψηλή Πύλη επιπλέον αρνείται να επιτρέψει στον Κοροβάγκο ακόμη και την επιστροφή και την απλή διαμονή στην πατρίδα του, το Λιτόχωρο, καθώς συνεχίζει να τον θεωρεί ύποπτο.

Έτσι ο Ευάγγελος Κοροβάγκος παραμένει στον Πειραιά μέχρι το τέλος της ζωής του (1895) λαμβάνοντας τιμητική κυβερνητική επιχορήγηση.

Στο Λιτόχωρο τιμάται κάθε χρόνο η «Επανάσταση του Ολύμπου του 1878» και η συμβολή σ΄ αυτή του Ευάγγελου κοροβάγκου, με στρατιωτική και μαθητική παρέλαση.