Όλυμπος. Δεν είναι απλώς ένα βουνό. Είναι ένας ολόκληρος κόσμος φυσικής ομορφιάς, ιστορίας και μυθολογίας. Υψώνεται περήφανα, σαν γιγάντιος πύργος σχεδόν στα 3.000μ, χωρίς κανένα γύρω βουνό να αμφισβητεί την κυριαρχία του.
Είναι το υψηλότερο βουνό της Ελλάδας, γνωστό παγκοσμίως κυρίως για το μυθολογικό του πλαίσιο, καθώς στην κορυφή του (Μύτικας-2918 μ.) κατοικούσαν οι Δώδεκα «Ολύμπιοι» θεοί, σύμφωνα με τη θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων.
Είναι, επίσης, το δεύτερο σε ύψος βουνό στα Βαλκάνια (μετά τη Ρίλα της Βουλγαρίας), αλλά και σε ολόκληρη την περιοχή της Ευρώπης, από τις Άλπεις έως τον Καύκασο.
Ο συμπαγής ορεινός όγκος του Ολύμπου, δεσπόζει επιβλητικός στα όρια Μακεδονίας και Θεσσαλίας, με μια σειρά από ψηλές κορυφές που αυλακώνουν βαθιές χαράδρες, γύρω από τις οποίες εκτείνεται μια περιοχή ιδιαίτερης βιοποικιλότητας. Για την προστασία της μοναδικής αυτής κληρονομιάς, ανακηρύχθηκε ήδη από το 1938 ως ο πρώτος Εθνικός Δρυμός της Ελλάδας.
Στους πρόποδες του Ολύμπου, 5 χλμ. από τη θάλασσα, βρίσκεται το Δίον, ιερή πόλη των Μακεδόνων, αφιερωμένη στο Δία και στους δώδεκα θεούς. Η ακμή του τοποθετείται ανάμεσα στον 5ο π.Χ. και τον 5ο μ.Χ. αιώνα. Οι ανασκαφές, που άρχισαν το 1928 και συνεχίζονται μέχρι σήμερα, αποκάλυψαν πλούσια ευρήματα της μακεδονικής, ελληνιστικής και ρωμαϊκής εποχής, που βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Δίου.
Η Πίμπλεια και τα Λείβηθρα, άλλες δύο αρχαίες πόλεις στην περιοχή του Ολύμπου, σχετίζονται με το μύθο του Ορφέα και τα ορφικά μυστήρια.
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας το βουνό υπήρξε κρησφύγετο και ορμητήριο διάσημων κλεφτών και αρματολών. Στα νεώτερα χρόνια, μετά το 1900, έδρασαν εδώ ληστές. Κατά την εισβολή των Γερμανών το 1941, ο ελληνικός στρατός, μαζί με μονάδες Νεοζηλανδών και Αυστραλών, έδωσε υποχωρώντας σημαντικές μάχες. Αμέσως μετά φώλιασε εδώ η Εθνική Αντίσταση.
Καταφύγιο σε όλες τις κατά καιρούς επαναστάσεις, υπήρξε η Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω, η οποία επί Γερμανικής κατοχής, ανατινάχθηκε εκ θεμελίων από τα γερμανικά στρατεύματα. Τα τελευταία χρόνια, διενεργούνται εργασίες αναστηλώσεως – ανακαινίσεως της παλαιάς Μονής. Εντός του ήδη αναστηλωμένου Καθολικού της Μονής, βρίσκεται ο τάφος του Αγίου Διονυσίου. Μισή ώρα δε, από τη Μονή, σε μια σπηλιά, βρίσκεται το ασκηταριό («Άγιον Σπήλαιον») και το αγίασμα του Αγίου.
Εκείνος ο οποίος ανέβηκε πρώτος στην κορυφή του μυθικού βουνού, τον Μύτικα, ήταν ο Χρήστος Κάκκαλος, ο Λιτοχωρίτης κυνηγός και λαουτάρης, οδηγώντας ως εκεί δύο Ελβετούς, τον περίφημο φωτογράφο Frederic Boissonnas και τον συνοδό του, Daniel Baud – Bovy, στις 2 Αυγούστου 1913. “Ακολουθούμε πίσω του από τα σημάδια απ΄ το αίμα, που αφήνουν τα σχισμένα του πόδια πάνω στα βράχια“, αφηγείται ο Frederic Boissonnas για τον Χρήστο Κάκκαλο, τον κλειδοκράτορα του Μύτικα. “Ο Όλυμπος μας φώναζε από τόσον καιρό”, σημειώνει ο Ελβετός Boissonas, στο χρονικό του. “Η ομορφιά του δεν είναι μόνο στη φύση. Η ομορφιά του, είναι ομορφιά πνευματική. Εκφράζει το θείο”. Ο δρόμος πλέον για τις κορυφές είχε ανοίξει.
Κάθε χρόνο χιλιάδες φυσιολάτρες επισκέπτονται τον Όλυμπο, για να θαυμάσουν από κοντά τη γοητεία της φύσης του και να χαρούν την περιήγηση στις πλαγιές του. Ακόμη περισσότεροι είναι οι ορειβάτες και αναρριχητές που συρρέουν από κάθε γωνιά του πλανήτη, για την κατάκτηση των κορυφών του, κυρίως του «Μύτικα», την κατοικία των 12 ολύμπιων θεών.
Οργανωμένα ορεινά καταφύγια με ποικίλες ορειβατικές και αναρριχητικές διαδρομές βρίσκονται στη διάθεση των επισκεπτών που θέλουν να εξερευνήσουν τις ομορφιές του. Κλασική αφετηρία αποτελεί το Λιτόχωρο, η έδρα του Δήμου μας, στους ανατολικούς πρόποδες του βουνού, 100 χλμ από τη Θεσσαλονίκη, όπου στις αρχές κάθε καλοκαιριού καταλήγει ο παγκοσμίως γνωστός Ορειβατικός Μαραθώνιος Ολύμπου.
- ΤΟ ΒΟΥΝΟ
- ΓΕΩΛΟΓΙΑ- ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ
- ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ – ΙΣΤΟΡΙΑ
- ΧΛΩΡΙΔΑ – ΠΑΝΙΔΑ
- ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΡΥΜΟΣ
- ΟΡΕΙΝΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ
- ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ
